Te sterk om niet te delen…
Ik stond in de buurt van een student die de flessenhouder van zijn rugzak extra stevig had hersteld… met snelspanners.
Zie je wat het doet met de stof ernaast?
Misschien herken jij het ook.
Je schaft een nieuw programma aan, want ja, dat is zo krachtig, daarmee lukt het zeker. In praktijk verandert er weinig of wordt het zelfs nog erger… Nochtans doe je wat altijd heeft gewerkt, alleen heb je er een krachtige tool bij.
In 2010 ben ik zelf gestart met het digitaliseren van mijn toenmalige job. Ik heb er serieus op gevloekt, veel geleerd. Over programma’s, procesmanagement en over delegeren aan stagiaires en collega’s.
Tot op vandaag zie ik hoe we als mens snel gefixeerd geraken op een probleem en dat dan hocuspocus willen oplossen zonder te kijken naar het geheel, naar de ketting (of het hele proces).
Zonder het goed en wel te beseffen maken we een schakel zo soms veel sterker dan de ketting waardoor de spanning (stress) over de hele lijn toeneemt. Gevolg: we lopen meer brandjes te blussen dan voorheen.
De oplossing? Die ligt vaak in het bewustzijn van de hele ketting en het bewaken van de verhouding tussen mens-machine-proces… Dat proberen we vaak vanuit een soort ivoren toren. Pas wanneer we bereid zijn echt naar elk facet te kijken zien we de echte oorzaak en kunnen we die aanpakken.
Wil je graag even sparren over wat jou stress geeft in de administratieve kant van je passie? Tot 28/2 geef ik 3 sparring-gesprekken weg. Neem dus snel contact op bij interesse!
