De gevangenis van digitale onvaardigheid

Ken jij de Zoom-gevangenis? Dat scherm dat de volledige controle over je PC lijkt te nemen?

We zitten in een Zoom-event. “Kan het tijdens de pauze wat stiller? Dan kan ik de Zoom open laten.” (zo lees ik onderstaand bericht).

De presentator reageert: “Voel je vrij om je geluid uit te schakelen tijdens de pauze”. Daar is KO niet mee geholpen.

Wellicht een geval van blinde vlekken. De ene kent de mogelijkheden van zijn/haar tools niet en de ander ziet de oorzaak van de frustratie niet. Tijd om even licht te schijnen op de impact.

Ik kon mij enkel de frustratie voorstellen aan beide kanten. De “domme” vraag voor de ene en het niet verstaan worden aan de andere kant. “Ko, druk even op Esc. Dan kan je het volume regelen zoals je dat gewend bent.” liet ik even weten.

Zie je, wanneer je Zoom gebruikt valt in de call voor velen enkel de knop op om de call te verlaten, ze zien geen taakbalk meer, geen andere apps en dus… tja, zitten ze vast in de Zoom gevangenis. Denken ze. Ja, ook vandaag nog. Ik kom meerdere keren per week mensen tegen met het gevoel van gevangen zitten in Zoom of Teams.

Waarom ik zo zeker was dat het hier ook speelde? Door wat diezelfde persoon eerder in de chat had geplaatst. Dat wees erop dat hij/zij niet behoorde tot het stereotiep van een kansengroep, maar eerder gelijkenissen vertoonde met veel van mijn coachees. Hoger opgeleid met een sterke interesse in eigen vakdomein, maar oh wee die PC.

Ik hoor het je denken: “Maar allez, Sara?!? Een dertiger met een diploma Neuropsychologie anno 2021 dan ben je helemaal mee, toch?!?

Wake-up call: digitale vaardigheid is niet zo vanzelfsprekend verbonden met leeftijd of opleidingsniveau.

De aanzet voor deze blog was net genoteerd of daar kwam de volgende: “kan je die link nog eens delen want ik kan er niet meer aan, het ging net te snel”. Er was welgeteld 1 reactie geweest op de gedeelde link. Iemand die “dank u” had gestuurd in de chat, de link stond er net boven. Tenminste voor diegenen die de chat open hadden staan op de zijkant van hun scherm.
Even later bleek de auteur van dit bericht een bedrijfseigenaar te zijn mét personeel.  Ik weet niet wat het met jou doet maar dan krijg ik hartzeer. Want hoe loopt dat dan, een bedrijf leiden als je voor dit soort dingen telkens hulp moet vragen? En hoe voelt dat voor de medewerkers?

Het gaat er niet om of je mee kan doen aan een online event of vergadering, het gaat erom of jij het gevoel hebt geen controle te hebben. Dat maakt voor iedereen het leven lastiger.

Onderhuids zorgt dat aan beide kanten voor frustratie en stress.  Want voor wie er mee speelt wordt het ook steeds moeilijker om zich in te beelden hoe het is voor wie dat niet kan. “Ik heb nu zo’n eenvoudig systeempje opgezet, hoe kan het dat mijn collega’s dat niet gebruiken?” of erger nog “Ik zou veel sneller kunnen werken als ik dat kon gebruiken maar ja, onze x kunnen daar niet mee werken”. Dan ben je dus de productiviteit van een heel bedrijf aan het afremmen omwille van digitale vaardigheid.

Het kan maar verbeteren als je binnen je team allemaal op eenzelfde niveau van digitale vaardigheid kan functioneren. Zoniet blijft de frustratie en het vastzitten. Niet enkel voor jou maar voor heel het team.

De eerste stap is bewustworden van de blinde vlek en deze benoemen.

Volgende stap is een oplossing zoeken en die lijkt vandaag lastiger want je hebt, zeker als leider, geen boodschap aan een cursus voor beginners. Je hebt geen tijd voor dagenlange opleiding om dan nog niet die dingen geleerd te hebben die jij nodaig hebt. Je wil direct vooruit kunnen.

Goed nieuws! Een digital sherpa kan je helpen. Plan gerust een kennismakingsgesprek in.