“Ik wil met die computers zo min mogelijk te zien hebben. Ik heb er thuis geen, ik gebruik dat echt alleen hier op het werk.” 

Weerstand van hier tot in Tokyo bij nieuwe software (upgrade). Hoe ga je daarmee om?  
3 jaar geleden was dat een recipe for disaster, maar intussen weet ik hoe ik daarmee om kan gaan. Niet dat die deelnemer nu plots een PC gaat vragen voor Kerst hoor…

Maar aan het einde van de groepssessie vroeg ze wel: “En wanneer is dat dat ik nog eens individueel kan langskomen?”.  

Ze had mogelijkheden gezien om haar eigen takenpakket te verlichten, zonder dat er zou moeten gesnoeid worden in haar takenpakket. Daar waar ze bij het begin alleen maar kon zeuren: ”Zoals altijd hebben ze hier weer een nieuwe versie op mijn PC geplaatst zonder vooraf iets te laten weten en trek er dan maar uw plan mee!”. Ik zag de ogen van de collega’s rollen…

De collega’s waren ook niet zo blij met de verandering, maar die dame voelde zich alsof ze aan de voet van Mount Everest stond. Terwijl ze samen met haar team aan de voet van de Kemmelberg stond. Zij was op zoek naar klimmateriaal, de anderen stonden te wachten op de levering van de koersfiets. 

Wat kan je best doen in zo’n geval? 

• Focus op de voordelen: What’s in it for them? 
• Ga mee, om te kunnen draaien. Als je met iemand danst is het vaak veel makkelijker om die persoon 360° te laten draaien. Ga eerst een stukje mee in hun verhaal, geef hen de kans te ventileren. Zorg dat je hen echt snapt, dat je je in hun schoenen kan verplaatsen. Ook aan hun ideale scenario zijn zwakke punten. Als ze zwakker zijn dan je oplossing kan je ze gebruiken om hen te helpen draaien, zijn hun alternatieven sterker dan kan je er uit leren. 
• Trap open deuren gerust in. Durf “oude” functies uitleggen. Weerstand wijst er vaak op dat ze ook in vorige versies misschien niet helemaal mee waren. 

Veranderen van software, digitaliseren of migreren naar de cloud is echt wel als een expeditie op Mount Digi(tal). Een tocht kan pas slagen als iedereen boven geraakt. Als er mensen mee zijn met een heel zwakke conditie dan houdt dat de hele groep tegen.  

Eigenlijk zien we allemaal op tegen (software)veranderingen. Voor de ene is die berg niet hoger dan de Kemmelberg, voor anderen voelt het als El Capitan of Mount Everest. De angsten en het gebrek aan klim-ervaring maken het verschil in hoogte en spelen het hele team parten.  

Hoe zit dat bij jou op het werk? Zit jouw team vast door die digitale kloof?